* 31 juli Gainesville - Orlando

 

Vandaag gaan we naar Orlando. We zijn er al vele keren geweest,  altijd verbleven we in hotels, deze keer hebben we voor het eerst een week een villa gehuurd. En ik schrijf wel dat we naar Orlando gaan maar om precies te zijn heet de plaats Davenport, daar ligt in Westridge onze huis.

Gainesville – Davenport is maar 2 uur rijden en aangezien we pas vanaf 16.00 uur in de villa terecht kunnen nemen we nog een scenic route via de Atlantische kust naar Davenport.

Gainesville stad van de Gators en Gatorade 

Eerst gaan we ‘s morgens ontbijten bij Cracker Barrel, vorig jaar is dat niet zo heel goed bevallen, maar we geven Crack nog een kans. Het is een hele leuke zaak, old country ingericht. Voordat je het restaurant binnen gaat moet je, slim bekeken, net als bij de casino's in Las Vegas waarbij je eerst door de gokhallen moet voordat je naar receptie/kamer kunt, eerst door de winkel heen. Een winkel met allerlei hebbedingetjes, maar ik weet me te beheersen. Buiten kun je een potje dammen, lekker in de schommelstoel zitten en als ze bevallen kun je er ook een kopen, de prijskaartjes hangen er aan.
Deze keer gaat het ook niet helemaal goed bij Cracker B, de hasbrowns komen pas, na te moeten vragen waar het blijft, als alles al bijna op is.

Als we klaar zijn gaan we over de SR20 op weg naar de kust, weer een mooie weg met weinig verkeer, we genieten van de omgeving, ook hier weer kerkjes te kust en te keur. Bij Palatka houden we een rookstop, en gaan hierna de rivier St. Johns over de US17 op. Volgend RandMcnally een scenic route en het klopt het is weer een mooie route, een weg die voert door bos, langs water en slaperige stadjes, met mooie huizen, maar ook woningen en stacaravans die bij ons allang gesloopt zouden zijn. Maar dit alles heeft (voor ons) wel z’n charme, ook verbazen we ons ook nog steeds over oude troep die rondom woningen in tuinen ligt en niet opgeruimd wordt. Auto’s op een krik, wielen eraf maar blijkbaar al jaren, want alles is verroest.

zomaar wat plaatjes van onderweg

 
de St. Johns River bij Palatka

Onderweg maken we nog een sanitaire- en tankstop, kijken naar zweefvliegtuigjes, fotograferen maar weer eens wat schoolbuses, en verderop kopen we bij een kraampje langs de weg een grote watermeloen en nog wat ander fruit. Vlak hierna komt de kruising met de SR40 die we opgaan richting Ormond Beach, hoe dichter bij de kust hoe drukker het wordt. Intussen hebben we wel weer eens trek in lekkere koffie en we halen cappuccino bij Starbucks. Aletta slaagt nog voor een bikini bij naastgelegen beachwear shop.

 

 

 

We rijden verder richting Daytona Beach als we plotseling zien (we zijn nog niet in Daytona Beach) dat we ook hier met de auto het strand op kunnen. We betalen $5 toegang en rijden een stukje op het strand en parkeren dan de auto. Prospero en de kinderen kleden zich om en duiken het water in, heerlijk vinden ze het. Ik vermaak me bij de auto, het is net als op een boulevard waar men flaneert om gezien te worden, dat is hier met de auto’s. Heel langzaam rijden stoere mannen met dito auto’s heen en weer. Heel vermakelijk.

Hierna rijden we door Daytona, waar we verder niets bekijken, we hebben namelijk niets met autoraces, naar Davenport naar onze villa.

Daar aangekomen staat de garagedeur open en staat er een auto op het pad.  “Nee hè, we zitten toch niet verkeerd hè?”, was de eerste gedachte, misschien hadden we op het allerlaatste moment toch een ander huis gekregen? Na aanbellen bleek dat de schoonmakers, een man en vrouw nog bezig waren, terwijl in onze papieren stond dat we vanaf 16.00 uur terecht konden, het was inmiddels 17.30 uur. Het bleek dat de schoonmakers eerder die dag niet terecht konden omdat de vorige huurders de airco uitgezet hadden en het zo ontzettend heet was om schoon te maken. Dat was ook wel weer te begrijpen. We besloten eerst maar wat te gaan eten. Toen we om 19.00 uur terugkwamen waren ze bijna klaar, alleen de keukenvloer werd nog even gedweild, we konden gelukkig wel gelijk naar binnen.

Wat een plaatje dit huis, we waren blij verrast, hier gaan we het de komende week wel uithouden. In het volgende verslag meer over het huis.